Δημόσια διαβούλευση και ζύμωση απόψεων ή undercover λαϊκισμός;
Big Tent ή Catch-All πολιτική είναι η προσέλκυση ατόμων με διαφορετικές απόψεις για τη χωρίς αποκλεισμούς εμπλοκή τους σε μια πολιτική προσπάθεια. Περιλαμβάνει διαδικασίες που ενθαρρύνουν ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις να συμμετάσχουν, δημιουργώντας ένα ευρύ φάσμα αντιλήψεων και θέσεων.
Αυτό είναι που φαίνεται να προσπαθεί να επικοινωνήσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης από την ημέρα της εξαγγελίας της υποψηφιότητάς του, πράγμα που δείχνει να επιτυγχάνει όσον αφορά μια σημαντική μερίδα του εκλογικού σώματος. Το προφίλ του “ήρεμου και καλού παιδιού”, του “σοβαρού”, του “ανεξάρτητου”, γίνεται αποδεκτό από αρκετούς πολίτες χωρίς ιδιαίτερο φιλτράρισμά του. Έχουμε να κάνουμε όπως όλα δείχνουν με μια υποψηφιότητα που αδιαμφισβήτητα εστιάζει στην εικόνα παρά στην ουσία, μετατοπίζοντας τα κριτήρια αξιολόγησής της σε δευτερεύουσας σημασίας θέματα.
Ο κ. Χριστοδουλίδης δηλαδή, έχει καταφέρει να κρίνεται με βάση το προφίλ που επικοινωνεί, και να αποφεύγει την αξιολόγησή του ως προς το αποκλειστικά πολιτικό κομμάτι που αφορά στην υποψηφιότητά του. Πράγμα που και οι ίδιοι οι υποστηρικτές του επιβεβαιώνουν μέσω των δημοσίων τοποθετήσεων τους καθημερινά, καθώς, δεν μπορούν να τεκμηριώσουν με πολιτικά κριτήρια την απόφαση τους με τρόπο ουσιαστικό.
Τα οφέλη που αποφέρει στον υποψήφιο Νίκο Χριστοδουλίδη η συγκεκριμένη στρατηγική είναι προφανή. Συγκεντρώνει ήδη υποστήριξη από ένα ευρύ φάσμα ψηφοφόρων με διαφορετικές απόψεις και χαρακτηριστικά, δεν “ανήκει” σε κάποιο σύνολο, αλλά έχει ένα σύνολο ως τη βάση της υποψηφιότητάς του. Η στήριξη ΔΗΚΟ προέκυψε εκ των υστέρων (εφόσον ήδη κατέγραφε ποσοστά πέραν του 30% στις δημοσκοπήσεις), και δεν είναι δεσμευμένος να “υποσχεθεί” κάτι στον οποιοδήποτε (πράγμα που σύμφωνα με μελέτες επί του θέματος αποτελεί τεράστια πρόκληση για τον τρόπο που ένας υποψήφιος που τελικά εκλέγεται, θα αξιολογηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του). Επίσης, ούτε την (ηθική) υποχρέωση να διατηρήσει την οποιαδήποτε ιδεολογική “καθαρότητα” δεν έχει – γιατί απλά αυτή δεν υπάρχει! Το μόνο που καταφέρνει να διατηρήσει και φροντίζει να επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία, είναι η “πολυσυλλεκτικότητα” στην περίπτωση του. Διατηρεί δηλαδή όσο πιο χαμηλά είναι δυνατό τις πιθανότητες να δυσαρεστήσει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του με την (μη) εκδήλωση των θέσεών του.
Μάλιστα, όποτε επιχείρησε να εκφράσει θέσεις δημόσια, περισσότερο δημιούργησε νέα ερωτήματα ως αποτέλεσμα των αρνητικών εντυπώσεων που προκάλεσε, παρά να δώσει απαντήσεις σε εκείνα που αρχικά δέκτηκε. Όπως για παράδειγμα με την παρουσία του στην εκπομοπή Alpha Ενημέρωση και τη δημοσιογράφο Κάτια Σάββα στις 30 Ιουνίου 2022:
Ερώτηση: Θέλω να δω πού τοποθετείστε για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας…
Απάντηση: Δεν υπάρχει τέτοιο ερώτημα.
Ερώτηση: Ευθανασία, αμβλώσεις και πολιτική κηδεία, κάτι που διαφωνεί η εκκλησία;
Απάντηση: Η πολιτεία επιτρέπει τις αμβλώσεις υπό προϋποθέσεις – να συμπεριληφθούν στο ΓεΣΥ.
Ερώτηση: Ευθανασία;
Απάντηση: Ευθανασία… όλα αυτά… ξέρετε χρειάζεται να κάνουμε και πρέπει να φέρουμε αυτή την κουλτούρα στον τόπο μας…
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης παραμένει “ατσαλάκωτος” επιμένοντας να μην δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις, αλλά και συχνά να αγνοεί επιδεικτικά ερωτήσεις σε σχέση με τη θέση του για μια σωρεία ζητημάτων που συχνά προκαλούν:
– Κυπριακό: Πλαίσιο Γκουτέρες; Σωστό ή λάθος περιεχόμενο; ΔΔΟ ή κάτι άλλο;
– Θέλουμε κοσμικό κράτος; Ή ένα κράτος που να κρατά χεράκια με την Εκκλησία και έναν ΠτΔ εξαρτώμενο του κάθε Αρχιεπίσκοπου ή Μητροπολίτη;
– Κύπρος με ευθανασία; Κύπρος με υποβοηθούμενη αυτοκτονία; Ή Κύπρος με θρησκευτικό μονοπώλιο θανάτου;
– Θέματα LGBTQ+… Γάμοι ομόφυλων ζευγαριών; Τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών; Θέματα ταυτότητας φύλου;
Η “διαβούλευση” και ο “διάλογος με την κοινωνία” δεν μπορούν να αποτελούν την απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις για πολύ καιρό ακόμα. Η στρατηγική επιλογή της μη-υιοθέτησης θέσεων που ενδεχομένως να επηρεάσουν αρνητικά μια μερίδα των υποστηρικτών του αναγνωρίζεται, όσο περνούν οι μέρες και σε πιο έντονο βαθμό, και κάπου το πράγμα έχει αρχίσει να πλήγει την αξιοπιστία του υποψήφιου Νίκου Χριστοδουλίδη. Δεδομένης της φύσης μιας προεκλογικής περιόδου, γνωρίζουμε ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα εκτεθεί πολλές φορές μέχρι την ημέρα των εκλογών, λόγω του ότι είναι αδύνατο να διατηρήσει το επικοινωνιακό περιβάλλον γύρω του, τόσο ασφαλές για τον ίδιο. Επομένως, η δυναμική του αναπόφευκτα θα φθαρεί – μένει να δούμε σε ποιο βαθμό.
Στην τελική, η Κύπρος ψάχνει πρόεδρο κράτους. Και όχι ένα καλό παιδί για να το στείλει στο Προεδρικό, ούτε έναν “messenger” της πολυχρησιμοποιημένης-από τους υποψηφίους-κοινωνίας των πολιτών.