Ακόμα μια δημοσκόπηση που επιβεβαιώνει τις τάσεις για τις οποίες πολλοί προειδοποιούσαν εδώ και μήνες
[1] Είναι η δημοσκόπηση με τα πιο ρεαλιστικά ποσοστά ως προς το καταγεγραμμένο ποσοστό πολιτών που ενδιαφέρεται για τις Προεδρικές Εκλογές. Τα ποσοστά της τάξεως του 75% και άνω, που είδαμε σε διάφορες άλλες δημοσκοπήσεις, είναι σχεδόν απίθανο να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Επομένως, κάπου εδώ εντοπίζεται το πρώτο και βασικό προβληματικό χαρακτηριστικών των πλείστων δημοσκοπήσεων. Εφόσον στη συντριπτική τους πλειοψηφία όσοι συμμετέχουν και απαντούν στις διάφορες έρευνες, είναι ήδη συνειδητοποιημένοι για τη συμμετοχή τους και άρα, και την ψήφο τους, τα αποτελέσματα αντιμετωπίζουν αρκετούς περιορισμούς ως προς τη δυνατότητα γενίκευσης τους.
Κάπου εδώ, μπαίνει στην εξίσωση και η επίδραση που θα έχουν στην κινητοποίηση των ψηφοφόρων, οι διάφοροι κομματικοί μηχανισμοί. Διαχρονικά, τα δύο μεγάλα κόμματα είναι αυτά που φαίνεται να έχουν τις καλύτερες προοπτικές για περαιτέρω κινητοποίηση, σε αντίθεση με άλλα μικρότερα, αλλά κυρίως, με τους υποψηφίους που δεν έχουν κομματική στήριξη.
[2] Η πρόθεση συμμετοχής στις εκλογές δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρή ένδειξη για την τελική προέλευση στις κάλπες. Για παράδειγμα, το 14% που δήλωνε τον Νοέμβριο του 2017 ότι θα απέχει, ανήλθε τελικά στο 28% (διπλάσιο). Το 12% που καταγράφεται στη δημοσκόπηση του ΡΙΚ, αποτελεί ποσοστό αποχής που κατά πάσα πιθανότητα, στην Κύπρο τουλάχιστον, δεν πρόκειται να ξαναδούμε όσο ζούμε. Σε συνδυασμό με το σημείο 1, η άποψη ότι το δείγμα των δημοσκοπήσεων δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκώς αντιπροσωπευτική αντανάκλαση των τάσεων εντός της κοινωνίας, ενισχύεται.
[3] Ξεκάθαρα αρνητική η εικόνα των ψηφοφόρων για τον Αβέρωφ Νεοφύτου – Ουδέτερη για Μαυρογιάννη – Θετική, αλλά, με φθορά σε σύγκριση με άλλες παρόμοιες μετρήσεις η εικόνα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Φαίνεται ότι οι καμπάνιες και η επικοινωνιακή στρατηγική των υποψηφίων μόλις έχουν αρχίσει να προκαλούν τις πρώτες σοβαρές επιδράσεις στον τρόπο που οι ψηφοφόροι αντιλαμβάνονται τους υποψηφίους. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς η δημοτικότητα των τριών βασικών υποψηφίων θα μεταβληθεί μέχρι τον Φεβρουάριο, που μέχρι τότε, αναμένεται να ανεβούν οι τόνοι και να εντατικοποιηθούν οι επιθέσεις μεταξύ τους.
[4] Επαναλαμβάνεται η κυρίαρχη τάση που καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Σταθερά στην πρώτη θέση ο Νίκος Χριστοδουλίδης, ενώ, οι Αβέρωφ Νεοφύτου και Ανδρέας Μαυρογιάννης ανταγωνίζονται για τη 2η. Το ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση είναι η απόσταση του ΝΧ από τους υπόλοιπους υποψηφίους (κάτι που φαίνεται και σε άλλες δημοσκοπήσεις). Αναμένεται ότι στην επόμενη δημοσκόπηση του ΡΙΚ, η διαφορά αυτή θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, τάση που εκτιμώ ότι θα συνεχίζεται μέχρι και τον Φεβρουάριο για τους λόγους που εξήγησα άλλες φορές (ευμετάβλητες ψήφοι Νίκου Χριστοδουλίδη σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη άρνηση του να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις, εντατικοποίηση των ρυθμών των κομματικών μηχανισμών, κλπ.).
Ακόμα μια τάση που παρατηρείται, είναι αυτή της εξασθένισης της δυναμικής των υποψηφίων που δεν εξασφάλισαν κομματική στήριξη. Νοουμένου ότι η δημοσκόπηση του ΡΙΚ ολοκληρώθηκε στις 14/10/2022, 5 μέρες πριν το ναυάγιο των προσπαθειών των 4 υποψηφίων που δεν έχουν κομματική στήριξη (Δημητριάδης, Χριστοφίδης, Ηλιάδης, Πρωτοπαπάς), η οποία προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση σε μερίδα ψηφοφόρων που έδειξε να πείθεται από το εγχείρημα, αναμένουμε η δυναμική τους να φθαρεί ακόμα περισσότερο, ενισχύοντας ταυτόχρονα αυτή των 3 βασικών υποψηφίων.
[5] Κομματική συσπείρωση: Βίοι παράλληλοι για ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ, θα αρχίσει να δυσκολεύεται ο Χριστοδουλίδης. Από τη μια, το κυβερνών κόμμα, αδυνατεί να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του γύρω από την υποψηφιότητα του Αβέρωφ Νεοφύτου (48%), σε αντίθεση με το ΑΚΕΛ από την άλλη, που βλέπει την αποδοχή της υποψηφιότητας του Ανδρέα Μαυρογιάννη να αυξάνεται σταθερά (74%). Ωστόσο, καταγράφεται ένα 17% αδιευκρίνιστης ψήφου στον ΔΗΣΥ, που μάλλον θα στηρίξει τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Ακόμα κάτι που φαίνεται, είναι η μη-εισροή του Ανδρέα Μαυρογιάννη σε κόμματα πλην του ΑΚΕΛ.
Για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, το μεγάλο στοίχημα θα είναι η διατήρηση των ποσοστών του σε ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ. Παρατηρούνται ήδη πτωτικές τάσεις και προσωπικά εκτιμώ ότι τον Φεβρουάριο του 2023, δύσκολα θα δούμε τα ποσοστά που καταγράφονται σήμερα (ΔΗΣΥ: 30,5% και ΑΚΕΛ: 14%). Φαίνεται πάντως, ότι και ο ίδιος το αναγνωρίζει. Δεν μπορώ να ερμηνεύσω διαφορετικά την επιμονή του επιτελείου του στο να εκθειάζει την πολυσυλλεκτικότητα της υποψηφιότητας του, ενώ η δυναμική αποδεδειγμένα φθείρεται, σε μια προσπάθεια “κατασκευής” μιας εικόνας του αδιαπραγμάτευτου φαβορί και δημιουργίας ενός αισθήματος ματαιότητας σε σχέση με τις εκλογές.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο, είναι η επιβεβαίωση της συστημικότητας του ΕΛΑΜ, με μόλις 46% συσπείρωση γύρω από την υποψηφιότητα του προέδρου του, Χρίστου Χρίστου.
